W „Muzyce mistrzów” przekonaliśmy się po raz kolejny, iż szybko napisany utwór muzyczny wcale nie musi być utworem złym. Co więcej, może nawet stać się jednym z najbardziej znanych utworów konkretnego kompozytora. Jeżeli jednak wyobrazimy sobie prawie 30-sto minutowy utwór napisany na kilka instrumentów i dołożyli do tego fakt, że powstał w zaledwie dwa tygodnie, to powiemy raczej, że to bardziej dziedzina cudów niż muzyki klasycznej. Otóż okazuje się, że pewnemu kompozytorowi udało się napisać taki okazały 5-cio częściowy utwór, dokładnie w 12 dni, bo od 3 do 14 maja 1875 roku. Utwór otrzymał tytuł „Serenada na smyczki”, a jego autorem jest czeski kompozytor – Antonin Dvorak.
Z wyjątkiem finałowej piątej części, każda cześć serenady ma prostą trójdzielną formę nazywaną formą ABA, w której pierwsze A oznacza sekcję otwierającą utwór, B jest następującą po niej próbą ukazania muzycznego kontrastu, po której znów następuje sekcja A, czyli muzyczne powtórzenie tego co wybrzmiało na początku. Kompozytor wybrał zapewne Serenadę i związany z nią prosty schemat poszczególnych części, gdyż jest mniej wymagający, a jednocześnie pozwalający dostarczyć słuchaczom ogromnej przyjemności i rozrywki. Ostatecznie przecież, każdy ze słuchaczy chce po prostu cieszyć się dobrą muzyką, niekoniecznie zastanawiając się z jaką jej formą ma w tym momencie do czynienia. W „Serenadzie na smyczki” jest to doskonale widoczne, gdyż ukazuje ona to co dla Dvoraka jest najbardziej charakterystyczne, a więc liryzm i melodyjność.
Zapraszamy również do wysłuchania innych audycji z cyklu „Muzyka mistrzów”: