W „Muzyce mistrzów” pochylamy się tym razem nad jednym z najbardziej intrygujących i emocjonalnych dzieł XX wieku – „1. Koncertem wiolonczelowym”, skomponowanym przez Dmitrija Szostakowicza. Dlaczego utwór ten zyskał sobie miano intrygującego i emocjonalnego? Odpowiedzi na to pytanie szukamy właśnie w naszym muzycznym spotkaniu, przekonując się jednocześnie jak brzmi ten utwór i jakie uczucia rodzi w nas, słuchaczach XXI wieku. Aby zrozumieć choć trochę emocje z jakimi kompozytor pisał swój „1. Koncert wiolonczelowy”, należałoby popatrzeć na życie kompozytora i jego relacje z władzą radziecką. Delikatnie mówiąc, były one skomplikowane i w dużej mierze utrudniały artyście codzienne życie. Kompozytor przeżył dwa ostre ataki władzy na swoją twórczość. Drugi z nich wywołał u niego długotrwały kryzys, z którego zaczął wychodzić dopiero po 19 latach. I to właśnie wtedy powstał „1. Koncert wiolonczelowy”.
W koncercie pojawiają się zarówno intensywne zaskakujące napięcia, jak również refleksyjne i melancholijne momenty. Co ciekawe, kompozytor zakamuflował w swoim dziele liczne aluzje do politycznej rzeczywistości, sprawiającej mu tak wiele problemów. Półoficjalne wypowiedzi kompozytora wskazują, że w koncercie zawarte są nawet echa przemyśleń na temat losów pisarza Borysa Pasternaka. Pisarz ów, nagrodzony literacką nagrodą nobla za powieść opisującą koszmar pierwszych lat rewolucji bolszewickiej, stał się tak niewygodny władzy i w związku z tym szykanowany, że ostatecznie odmówił przyjęcia tej prestiżowej nagrody. Szostakowicz wyczulony na tego typu tyranię władzy, postanowił wpleść swój osobisty komentarz do całej tej sytuacji w muzykę Koncertu. Zapraszamy więc do wspólnego odkrywania barw i tajemnic tego niezwykłego dzieła.
Zapraszamy również do wysłuchania innych audycji z cyklu „Muzyka mistrzów”: