W nowym odcinku audycji „Podkarpackie wędrówki” zapraszamy Państwa do niezwykłej podróży w czasie opowiadającej o historii płynnego złota, którym było … piwo. Ten niezwykły napój, którego receptura nie zmieniła się od tysięcy lat ma swoją stałą wystawę przy Muzeum Ziemi Leżajskiej, które koniecznie należy odwiedzić. 

„Ekspozycja Browarnicza nawiązuje do bogatych tradycji sztuki piwowarskich w naszym regionie datujących się od 1525 r. kiedy król Zygmunt I Stary wydał przywilej o prawie warzenia piwa w mieście oraz „zabronił szynkować piwo i inne trunki w odległości mniejszej niż mila od granic miasta”. Ówczesny browar znajdował się na terenie obecnego kompleksu Dworu Starościńskiego. Jego losy były bardzo burzliwe, wielokrotnie niszczony i odbudowywany w wiekach XVII i XVIII, nie zachowały się po nim żadne ślady materialne. W klasztorze OO. Bernardynów również warzono piwo. Ciekawostką jest fakt, iż Tomasz Michałek, któremu końcem XVI w. objawiła się Matka Boża był lokalnym piwowarem.

Piwa leżajskie były doceniane w całym regionie od Lwowa po Kraków. Browar miejski, którego dzierżawcą był na przełomie XIX i XX w. Feiwel Stolbach spłonął w trakcie pożaru miasta w 1906 r. był ulokowany nieopodal Rynku przy ul. Mickiewicza. Rolę lokalnego dostawcy przejął browar w Łańcucie, należący do hrabiów Potockich. Początkiem lat 70. XX w. odkryto na Leżajszczyźnie źródła wody idealnej do produkcji piwa. Pochodzi ona z pokładów oligoceńskich ery kenozoicznej i charakteryzuje się dużą zawartością wapnia i magnezu. Z uwagi na jej jakość i bliskość upraw jęczmienia i chmielu na Lubelszczyźnie, zapadła decyzja o budowie jednego z największych browarów w Polsce…”

Zapraszamy Państwa do nowego spojrzenia na piwo i browarnictwo, o którym opowie Pan Roman Federkiewicz – pracownik Muzeum Ziemi Leżajskiej.

Do słuchania zaprasza

Andrzej Kuca